Wie Gorssel zegt zegt Museum MORE. Het grootste museum voor modern realisme in Nederland ligt centraal in deze plaats. Gorssel staat ook bekend om haar sfeervolle dorpskern met leuke winkeltjes en gezellige terrasjes en weet zich omgeven door fraaie landgoederen. Het is daarom dan ook een perfecte plek om een wandelroute te starten om vervolgens al ras het bosrijke buitengebied te gaan ontdekken. Een gebied waar landgoederen zich aaneenrijgen en waar je halverwege de route, over fraaie paden wandelend aanbelandt in Joppe. In Joppe staat een imposante neogotische kerk, de moeite waard om te bezichtigen. Ooit had de plaats een eigen treinstation. Dit was te danken aan de eigenaar van het landgoed Joppe die zijn grond alleen beschikbaar wou stellen voor het treintraject als er ook een station in de nabijheid van zijn landhuis zou komen. Aldus geschiedde. Het station is uiteindelijk in 1938 gesloten.
Na Joppe gaat het over fraaie bospaden weer richting het startpunt. Ga zeker nog kijken bij het bijzondere kapelletje waar je langskomt net voor je de bebouwde kom van Gorssel weer inloopt. En eenmaal in Gorssel aangekomen rest de vraag 'Wat gaan we doen, huis, museum, touwslagerij, tramgebouwtje, winkeltjes, terrasjes of ?'.
Maak er een mooie dag van.
Reacties
Geef reactie
Bosrijk. Museum MORE.
Frits Schipper, 24-09-2025
Het wordt zo langzamerhand een traditie: wandelen in Joppe of Gorssel en dan naar museum MORE, om daar een nieuwe tentoonstelling/expositie te bekijken. Zo ook vandaag: nog een paar dagen om naar een expositie te kijken en ook naar een nieuwe. Er zijn ook veel nieuwe stukken te bekijken. Maar dit is geen kunstrecensie (bezoek is wel zeer aan te raden) maar een verslag van de voorafgaande wandeling 'Gorssel Joppe'. Hier dus al vaker rondgewandeld maar toch ook weer genoeg nieuwe paden en paadjes ontdekt. Bij touwslagerij Steenbergen kon ik zien dat er weer gewerkt aan touw, even door de ramen gekeken. Buiten staat een apparaat waar het touw overheen wordt gehaald. Langs horeca Jansen en Jansen en camping De vijver bij Villa Het Amelte is niet zo heel mooi meer, grote stukken liggen droog. Langs de markesteen om verderop even een rondje te maken rond de dichtgetimmerde theekoepel. Van Huis 't Joppe is door de dichte begroeiing niet zo heel veel te zien. De kerk in Joppe is inderdaad erg mooi, even naar binnen gelopen om het interieur te bekijken. De boskapel heb ik gemist. Door het park bij het museum terug, nog even het tramstation bekeken en aan het eind van de wandeling richting Museum More gegaan. Het was een mooie bosrijke wandeling, in het begin nogal frisjes, maar later begon de zon te schijnen.
Prachtig, met leuke details
Inge Zeissink, 02-03-2023
Gisteren op een koude maar stralende winterdag deze wandeling gemaakt. Wandelingen van 15 tot 20 kilometer worden me langzamerhand wat te lang, deze route bedraagt 10 kilometer maar dat wil niet zeggen dat het wandelplezier minder was! Een gevarieerde wandeling over voornamelijk onverharde paden. Mooie doorkijkjes, een prachtige romantische vijver, imposante bomen die juist nu ze kaal zijn de structuur van hun takken tot zijn recht laten komen, Huize Joppe en het verlaten theekoepeltje in het bos. En daarnaast ook een aantal \'verrassingen\' zoals de - ook in de winter fotogenieke - zelfoogsttuin de Veldhof, een markesteen, en - voor wie oog heeft voor detail en een beetje 'bos-magie' - een bijzondere familie in een holle boom, twee reuzenpaddenstoelen die vragen oproepen over het formaat van de kabouters die hier leven, en maar liefst drie mini-kerstboompjes die hier waarschijnlijk met Pasen nog steeds te vinden zijn.Aan het eind dan nog de boskapel, die inderdaad een beetje verscholen ligt, misschien ook omdat het niet helemaal het soort kapelletje is dat je verwacht. Heel bijzonder! Als er mensen zijn die informatie hebben over de achtergrond van de kapel en de holle-boom-familie: ik zou het leuk vinden om er meer over te horen! Wat de wandeling betreft: die werd ietsje langer doordat ik door de hele zelfoogst-tuin ben gestruind en daarna zo\'n zin kreeg in koffie dat ik naar de Zessprong ben doorgelopen, en vervolgens weer terug naar waar ik van de route was afgeweken (de appeltaart was het waard). Maar het was genieten, van het begin tot het eind! Museum MORE bewaar ik voor een regenachtige dag.
Geef reactie
