Deze leuke, korte wandeling laat u de vele gezichten van dit aardige Drentse stadje zien. Dat zijn het grote Wilhelminapark (met vijver en hertenkamp), een struinpad langs de Reest (een riviertje), twee molens (De Weert en De Vlijt), groene singels, het oude haventje en de binnenstad met gezellige horecarijke pleintjes en enkele grachten. Liefhebbers van grote huizen in verschillende oude bouwstijlen komen met het laatste deel volledig aan hun trekken: langs het Zuideinde en de Stationsweg kuiert u langs uitermate mooie huizen in de Jugendstil, Neoklassieke- en Eclectischestijl, de ene nog mooier dan de andere. Deze huizen staan bijna allemaal op de Rijksmonumentenlijst.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
Kort maar mooi
Gerda Hogeveen, 12-05-2025
Mooie wandeling door fraaie groene delen van Meppel. Duidelijke routebeschrijving. Een kleine aanpassing, de ophaalbrug bij punt 2 is afgesloten (en dat zag er behoorlijk definitief uit). Iets verderop kan je de gracht wel oversteken via een andere brug.
Meppel: stadje met stijl/aanvulling
René van Doorn, 11-06-2016
In mijn reactie van 10-06-2016 zet ik collega-wandelaars mogelijk op het verkeerde been: excuses daarvoor! Het verrassend aardige Meppel bevindt zich (uiteraard) in het Zuidwestelijke puntje van de provincie Drenthe.
Meppel: stadje met stijl
René van Doorn, 10-06-2016
Het is met zijn vijf kilometer één van de kortste wandelingen uit de uitgebreide GW-collectie. Maar zoals vaak gaan ook hier klein en fijn hand in hand. Het werd gisteren een korte kennismaking met een vriendelijk stadje in het Zuidoostelijke puntje van Drenthe. Dat korte was overigens een bewuste keuze. Onze beide honden - intussen in de kracht van hun leven - hadden daags tevoren weer eens zonder hun baasje te waarschuwen de achtervolging van één van de vele katten uit de buurt ingezet. Na acht meter - de lengte van hun lange lijnen - stopte deze 'aanval' over de flanken abrupt. Met aan de andere kant van de lijnen iemand met een licht verdraaide knie. Op onze wekelijkse wandeldag derhalve géén lange boswandeling - in Drenthe toch in ruime mate voorhanden - maar een korte stadswissel. Zich van geen kwaad bewust en uitgelaten als altijd spoorden de dames gisteren met mij naar Meppel. Een zonovergoten, maar door een licht fris windje niet al te warme, aangename wandeldag. Al snel na het monumentale en zo karakteristieke stationsgebouw - hoeveel zijn er al niet afgebroken omdat de treinreiziger van vandaag immers andere eisen stelt - duikt de route het stijlvolle Wilhelminapark in. Een 'ouderwets' stadspark uit de tijd dat uitbundige vijverpartijen en hertenkampen verplichte kost waren. Na deze aardige binnenkomer volgt een leuk parcours langs het bochtige riviertje de Reest, dat deze dag bevolkt wordt door een lang lint van kano's, vol kwetterende, joelende scholieren, die er hun jaarlijkse (alternatieve) sportdag vieren. Deze eerste groene kilometers brengen de wandelaar naar een mooi waterknooppunt ten Zuidwesten van het kleine stadscentrum. Met een oude haven, twee fraai gerestaureerde molens, een hoop aangemeerde oudere schepen, een sluis met ophaalbrug: met de mooie belichting van vandaag een uiterst fotogeniek tafereel . Volgt een charmante, compacte historische binnenstad zonder imposante, monumentale gebouwen. De menselijke maat is hier aangehouden en mede daardoor oogt het allemaal erg vriendelijk. In de winkelstraten zijn toch vooral de obligate ketens te vinden. Het Kerkplein, waar deze dag talloze dicht op elkaar staande marktkraampjes de wandelaar het zicht op de sobere maar zeer aanwezige Grote Kerk wat ontnemen, en de gezellige pleintjes met horeca zorgen voor tegenwicht. En dan de 'grachten' met hun vele ophaalbruggen, kleinere (voormalige) pakhuizen en woonhuizen met stijlvolle tuit- en trapgevels. Ooit was de stad, gelegen aan een knooppunt van waterwegen, een belangrijke regionale doorvoerhaven. De wandelaar loopt over de Prinsengracht en de Keizersgracht en waant zich af en toe in Klein Amsterdam. Voor je er erg in hebt ben je al weer toe aan het laatste hoogtepunt van de route: een slinger door de (beschermd stadsgezicht)wijk Oud-Zuid met zijn monumentale huizen in Jugendstil en Art Nouveau-stijl. Jammer van de vele nieuwbouw er tussen, ongetwijfeld stammend uit een tijd waarin (duurdere) in het straatbeeld passende bouw nog niet was voorgeschreven. Al met al een korte maar verrassend aardige rondgang door een elegant stadje met een stijlvol centrum en een dito oudere, groene wijk. Ook zéér geschikt voor niet geblesseerde wandelaars!
Geef reactie
