Er zijn van die plekken waar je direct een vakantiegevoel krijgt. De Haarmühle is er zo een. Het pal aan de grens liggende Landgasthof de Haarmühle - met daarnaast een watermolen met dezelfde naam - ligt op een fantastische, lommerrijke plek aan de Alstätter Aa. Een beek die aan de Nederlandse zijde (want je bent hier op luttele kilometers van de plaats Buurse) de Buurserbeek heet. Fraai is dat het startpunt grenst aan het grotendeels Nederlandse natuurgebied Het Witte Veen. In dit prachtige gebied struin je over smalle paden, vlonders en fantastisch mooie knuppelpaden. Het Witte Veen wordt beschouwd als bijzonder waardevol en maakt deel uit van Natura 2000; het Europese netwerk van beschermde natuurgebieden. Het natuurgebied was eerder een groot veen- en heidelandschap. Hiervan zijn moerasbossen en heide door de jaren heen bewaard gebleven en is nu door een gevarieerde biotoop een belangrijk leefgebied van vlinders en diverse soorten libellen. Er groeien zeldzame planten zoals wollegras, snavelbies, koningsvaren en wilde gagel. Door het jaar heen zijn vele vogels te zien. Waaronder diverse watervogels. Als je geluk hebt komt er tijdens de vogeltrek een kraanvogel voorbij. Het deel van het Witte Veen op Nederlands grondgebied wordt beheerd door Natuurmonumenten.
We willen de wandelingen uit het boekje van Truus allemaal lopen dus ook deze. Onze dertiende in de rij. (nog 7 dus , waarschijnlijk 6 want Duitsland laten we nog even totdat C weg is) . Dit is wel een parel van een wandeling. Het startpunt, wanneer open een absolute aanrader, de natuur prachtig en de Schotse hooglanders imposant. Truus schrijft dat honden lastig is. Daar sluit ik me bij aan. Beter de hond thuis laten bij deze wandeling of echt aan de lijn. Een stuk mag ie niet mee, daar is een alternatief voor, en dat snap ik volledig. Dit is een absolute vier sterren wandeling.
