Niets karakteriseert landgoed Sandenburg beter dan de eindeloze lanen die als een raster van rechte lijnen over de groene weiden aan weerszijden van de Langbroekerwetering zijn gelegd. Soms bestaan ze uit volwassen eiken, een andere keer krijgt de laan zijn betekenis door lange rijen beuken. Als de route zuidelijker geraakt, verandert de grondsoort in vette, vochtige rivierklei, en daarin verschijnen wilgen en elzen langs de paden. Opmerkelijk is de rust, hoe verder van de Heuvelrug, hoe kalmer; en steeds maar over onverharde paden.
