Over houtrakkers, geuzen en hooglanders
René van Doorn, 25-10-2018
Gisterenmiddag liep ik met onze twee honden deze nieuwe, deels lekker ruige wandelroute vanuit Halfweg. De middag begon met aantrekkelijk half bewolkt weer maar eindigde met een miezerig herfstregentje. Als hondstrouwe grootverbruiker van Groene Wissels voelde het een beetje als vreemd gaan; maar deze 'thuiswedstrijd' kon ik moeilijk laten liggen. De route gaat voor twee derde door het Recreatiegebied Spaarnwoude, een wirwar van waterpartijen, bosstroken en grasweiden, doorsneden door een netwerk van brede, deels geasfalteerde weggetjes en fietspaden. Precies zoals een recreatiegebied er vijftig jaar geleden uit moest zien. De routemaker gaat echter voor de smalle. kronkelige bospaadjes en de wandelsporen over de vele grasweiden, wel zo leuk! Maar ook wel lastig want het gras is de laatste tijd uitbundig gegroeid, de wandelsporen lossen op in hun naaste omgeving en worden wat minder goed zichtbaar. En op de weinig belopen bospaadjes is het onder een stevig bladerdek in de herfst ook nog wel eens zoeken geblazen. Gezien de vele over de paadjes gevallen bomen mag de natuur hier zijn gang gaan. Het hoger gelegen paadje om de manage is een klein hoogtepuntje op dit deel van de route. Het duidelijk jongere, naastgelegen Geuzenbos is aanmerkelijk ruiger en heeft de avontuurlijke wandelaar het nodige te bieden. Allereerst is daar een begrazingsgebied met een flinke kudde schotse hooglanders. Honden kort aangelijnd houden en stug (op afstand) doorstampen is het bekende devies. Maar de puntig gehoornde dames en heren bleven ons op het smalle dijkje continu achtervolgen, zij het op enige afstand, gelukkig zonder dat het tot onvriendelijkheden kwam. Het zompige en slingerende paadje na de uitkijktoren door hoog struikgewas en langs menig paddenpoeltje mag er zijn. Maar het mooiste moet dan nog komen: eenmaal aan de andere kant van de asfaltweg ontvouwt zich een hobbelig, ruig landschap vol braamstruiken, brandnetels en ander hoog struikgewas, waar een supersmal paadje doorheen kronkelt. Een prachtige passage, die je echter - en dat stelt de routemaker terecht - beslist niet zonder lange broek moet aanvallen. Een pittig eindje over de eeuwenoude, verstilde Spaarndammerdijk sluit deze redelijk korte wandelroute af. Voor de wandelaars met hond nog het volgende: in het Geuzenbos passeer je een paar overstapjes, waar je bij gebrek aan 'onderdoor' of 'opzij erlangs' je hond moet overtillen. En het zeer smalle en wat wankele bruggetje bij de uitkijktoren is nou niet echt hond-vriendelijk. In de Houtrak mogen honden bijna overal los; in het Geuzenbos (grotendeels begrazingsgebied) geldt een aanlijnplicht. Je honden (en jezelf) doe je met deze wandelroute een groot plezier. De accurate routebeschrijving loodst de wandelaar in zo'n 2,5 uur keurig rond. Niet echt een route voor de liefhebber van gebaande paden, maar voor de liefhebber van het wat ruigere werk een aanrader!
