We maken een verrassend mooie wandeling langs groene en blauwe gangen in en om Meppel, een historisch compacte stad met grachten en molens. Vroeger werd hier turf uit Drenthe naar het westen verscheept; vandaar namen als de Keizersgracht. Het rijke handelsverleden is ook nog goed zichtbaar aan oude pakhuizen, grote chique panden en mooie pleinen. Molens de Vlijt en de Weert geven een bijzonder karakter aan het stadsgezicht. De Weert ligt aan de monding van de Reest in de stad. We lopen langs het stadse water naar het Wilhelminapark met mooie theekoepel, aangelegd tussen 1915 en 1922 naar een ontwerp van de bekende tuinarchitect Leonard Springer. Dan komen we in de stadsrand bij het Reestdal en lopen over een smal voetspoor door natte graslanden langs sloten, rietland en ruigtes. Bizar is dat het dal met kronkelende beek precies in de oksel van twee snelwegen ligt. En toch is het op de oude slingerende zandweg Reeststouwe volop genieten van het beekdallandschap. We vervolgen onze tocht langs de groene randen van de wijk Oosterboer, vroeger een écht buurtschap met zelfs een Slot. Nu herinneren de naam Slotweg, een fraaie bomenlaan en kapitale boerderij nog aan deze tijd. Na het kruisen van spoor en snelweg lopen we door het wandelbos Engelgaarde. Het waterpeil beweegt hier mee met de Wold Aa die we oversteken. Het is een fraai ruig bos met bruggetjes, poelen en meanders en kan soms flink nat zijn. Langs een brede singel door de wijk Haveltermade gaat de route terug naar de binnenstad. Waar we de winkelstraten opzoeken en langs de fraaie Grote of Mariakerk en de Meppeler Toren teruglopen naar het station.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de pdf en de GPX-track hebt.
