De duinen bij De Slufter en De Muy op Waddeneiland Texel zijn jong. Veel jonger dan die ten zuiden van De Koog. Dat komt omdat er hier tot 1630 twee eilanden waren: Texel en Eierland. Door de aanleg van een zeedijk werden de twee eilanden in dat jaar met elkaar verbonden. De zeedijk is al snel ondergestoven. Sindsdien is de duinenrij bekend als de Zanddijk. We maken vanuit De Koog een prachtige wandeling door het jonge duingebied achter de Zanddijk. Vanaf het strand wandelen we duingebied De Muy in. De Bertusnol, een van de hoogste plekken op het eiland, ligt aan het pad. Je hebt er een prachtig rondzicht op de duingrasvlakte. Dan passeer je een merkwaardig dennenbosje: het Oorlogsschip. Je zou denken dat hier ooit een schip is vergaan, maar de naam blijkt een verzinsel van een Texelse veehouder. We wandelen tussen natte duinvalleien door. De Muy is vermaard om zijn bijzondere vegetatie, zoals orchideeën en plantjes als parnassia en guichelheil. Aalscholvers en lepelaars foerageren in de Muyplas. Onderlangs de Zanddijk bereiken we De Slufter, de parel in de route. Het is nooit echt gelukt om dit zeegat achter de Zanddijk te dichten. Uiteindelijk werd besloten om de open verbinding met zee te handhaven. Bij storm stroomt het krekenstelsel vol zeewater. Daarom vind je er zoutminnende planten als zeekraal en het paars bloeiende lamsoor. In een wijde boog wandel je om het zilte zeegat heen, bij hoogwater wat hogerop in de Slufterbollen. De laatste kilometers kuieren we over het strand en over een grassig paadje achter de zeereep terug naar De Koog.
Broedseizoen: tijdens het broedseizoen van 1-3 tm 31-7 zijn twee delen van de route door De Muy niet toegankelijk. Volg dan de alternatieven, zie tekst en kaart.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de pdf en de GPX-track hebt.
