Schokland was een eiland in de voormalige Zuiderzee. Oorspronkelijk was het een moerasachtig veengebied met hier en daar wat droge heuvels. Toen rond 1450 door hoog water hele stukken land wegsloegen werd het een schiereiland en later een eiland. De bewoners van het eiland woonden op door de mens opgeworpen terpen: de Zuidpunt (Ens), de Zuidert, de Middelbuurt en Emmeloord. Door de afslag van grote stukken land moesten de landbouwers van het eiland (de Schokkers) overschakelen op de visserij. Na de stormvloed van 1825, die het hele eiland overstroomde, werd de situatie op het eiland onhoudbaar. In 1859 besloot de Nederlandse regering het eiland te ontruimen en de bewoners te herhuisvesten in o.a. Kampen en Vollenhove. Na de drooglegging van de Noordoostpolder in 1942 werd Schokland onderdeel van de polder. Door het aanplanten van bomen werden de contouren van het oude eiland zichtbaar gemaakt. In de Middelbuurt werd een museum gehuisvest. Aan de westkant van het eiland werd in het bos een gesteentetuin ingericht met zwerfkeien die in de voorlaatste ijstijd nabij Urk achterbleven. In 1995 werd Schokland op de UNESCO Werelderfgoedlijst geplaatst als symbool voor de Nederlandse strijd tegen het water.
Let op: Het weiland direct na de start is vanwege het broedseizoen van 15 maart t/m 15 juli niet toegankelijk. Loop in die periode richting het museum en volg daar het brede schelpenpad richting de Schokkerwoning op De Zuidert [zie * in de routebeschrijving ]en vervolg daar de route.
