Gaasterland is een verrassend glooiend en bosrijk gebied in de overigens nogal waterrijke provincie Friesland. We beginnen onze wandeling bij een van de drie échte kliffen langs de rand van het IJsselmeer, weliswaar niet veel meer dan 4,5 meter hoog maar tóch, 't Mirnser Klif is een écht klif. De glooiing in het landschap is ontstaan door opstuwing van het keileem in de voorlaatste ijstijd. Tot 1932 verdween telkens een stukje kust van Gaasterland in de golven van de Zuiderzee, waardoor deze drie kliffen ontstonden. Na de aanleg van de Afsluitdijk stopte dit en kreeg de natuur de kans om zich verder te ontwikkelen. We dalen af naar de waterkant en klimmen even verder weer omhoog richting Rijsterbos. Een fraai bos met oude beukenlanen en eikenlanen, in 1676 aangelegd door de Amsterdamse regent Hiob de Wildt. Huize Rijs en de slottuin werden in 1937 verkocht en gesloopt, maar de tuin is inmiddels in al zijn glorie hersteld. We lopen over een hersteld 17e eeuws rondeel, een historisch landschapselement dat vroeger diende ter verfraaiing. Nu biedt het huisvesting aan kleine diertjes, zoals insecten, amfibieën en zoogdieren. De route maakt een lange slinger door het bos Elfbergen, het grootste bos in Gaasterland en één van de bossen die in de 19e eeuw door jhr. Van Swinderen is aangelegd. De grote vijver met een houten brug werd aangelegd tussen 1935 en 1937 tijdens een werkkamp voor jonge werklozen. Een fraai voetpad tussen de velden leidt ons naar het Jolderenbos. Het is één van de oudste bossen van Gaasterland; de eerste bomen werden ruim 300 jaar geleden geplant. Nu vinden we hier voornamelijk hoge eiken, beuken, hulst, brede stekelvaren en gewone salomonszegel. Het laatste deel van de wandeling heeft dan weer een heel ander karakter. We lopen door het open boerenland af op het IJsselmeer en volgen de laatste kilometers de grasdijk met weidse uitzichten over het water.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de pdf hebt.
