De wandeling naar de Uithof laat mooi de verschillende uitbreidingsfasen van de stad in oostelijke richting zien. De uitbreidingsmogelijkheden waren hier lange tijd beperkt vanwege de Hollandse Waterlinie, die na 1815 aan de oostzijde van de stad kwam te lopen. Het stelsel van forten, inundatiekanalen en vrije schootsvelden hield bebouwing tegen. De route begint met een stukje oude vestingwallen, met name de restanten van de bastions Manenburg en Sterrenburg, die nog een indruk geven van de stadsgrens zoals die tot halverwege de 19e eeuw bestond. Daarna lopen we door een stukje Utrecht dat nog lange tijd een landelijk karakter had voordat het werd bebouwd. Vervolgens komen we in het gebied van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Uiteindelijk belanden we in het Utrechts Science Park (vroeger De Uithof), het universiteitscentrum dat hier na 1960 is verrezen met interessante jonge architectuur. We eindigen in Oostbroek, een weelderig landgoed dat teruggaat tot de middeleeuwen, toen dit gebeid ontgonnen werd.
