Oranjewoud

Deze nu vrij onbekende prinses was toch een kleindochter van Willem van Oranje himself. Ze kocht in 1676 een bestaand landgoed en drie boerderijen om er een groot buitenverblijf aan te leggen: een paleis met eromheen bos, lanen, singels en tuinen in de barokke Franse stijl. Ze gaf het de naam Oranjewoud. Zoals dat wel vaker gaat, kwamen in haar kielzog meer welgestelden die zich wilden warmen aan de nabijheid van de Oranjes. Na de hoogtijdagen, die duurden tot 1746, lieten de Oranjes zich hier veel minder vaak zien, maar het hele gebied heeft onmiskenbaar nog steeds een koninklijke uitstraling. Onderweg zie je veel bos en bomen: rond de buitenplaatsen vooral in de vorm van statige rijen bomen, maar verder daarvandaan ook ruiger bos en bosschages rond weiden en akkers. Aan de noordkant loop je een eindje over een knuppelpad door moerassig terrein, waarna onverwacht het moderne, strakke museum Belvédère verschijnt. Verderop kun je vanuit een heel andere belvédère: een oude betonnen uitkijktoren, bijna het hele gebied van deze wandeling overzien.

Reacties

Geef reactie

Geef reactie

Mijn wandeling